Mijn paarden (ik heb er twee) zijn eigenlijk nooit echt ziek maar een paar weken geleden was het met Sip, een 18 jarige merrie, toch het geval. Ik wilde gaan rijden en ik zag dat ze niet helemaal zichzelf was. Het rijden werd dus niets en terug in de wei stond ze een beetje wezenloos voor zich uit te kijken. Toen ze ’s avonds een heel dik been kreeg constateerde de dierenarts een klassiek geval van “Einschuss” ofwel bloedvergiftiging. De oorzaak: een binnengedrongen bacterie die een infectie veroorzaakte. Ze kreeg antibiotica en de volgende morgen bleek dat al te werken want de koorts was weg en ze voelde zich weer een stuk beter. Het been was wel nog dik. Zo’n infectie veroorzaakt oedeem - een ophoping van vocht. Een vriendin bood hulp door Sip lymfedrainage te geven.
Met lymfedrainage stimuleer je het lymfesysteem. Dit is een transportsysteem voor het vocht dat tijdelijk niet in de bloedvaten zit. Lymfevaten zitten overal in het lichaam. De vervoerde vloeistof (lymfe) komt in de buurt van het hart weer in de bloedsomloop terecht.
De allerkleinste bloedvaatjes – de haarvaten – zijn een beetje lek. De bloeddruk zorgt ervoor dat vloeistof uit de haarvaten geperst wordt. Dit komt tussen de cellen terecht en dat is ook nodig want de cellen halen hier nuttige stoffen uit de en laten hun afval erin achter. Een deel van de vloeistof gaat direct de bloedsomloop weer in maar een deel gaat via het lymfevatenstelsel weer terug naar het bloed. Spierbeweging zorgt voor druk op de lymfevaten en dus voor het stromen van de lymfe. Kleppen in de lymfevaten zorgen ervoor dat de lymfe slecht één kant op kan stromen.
Werk in uitvoering
Bij een infectie gaat er extra veel bloed naar de ontsteking. De openingen in de haarvaten worden groter en er ontstaat dus ook meer weefselvloeistof. Door de ontsteking bevat de weefselvloeistof meer eiwitten. Dit zorgt ook nog eens voor extra vloeistof. Omdat de lymfevaten zo’n grote hoeveelheid vocht niet aankunnen ontstaat er een ophoping – oedeem. De vochtophoping zorgt ook voor druk op alle vaten. Ik stel me zo voor dat de lymfevaten dus van buiten af dichtgedrukt worden waardoor de afvoer stagneert. De lymfevaten worden geactiveerd door (spier)beweging. Meerdere malen per dag stappen is dus heel goed. De kleinste lymfevaatjes raken door de ontsteking en het oedeem beschadigd. Het is dus belangrijk om actief aan het verdwijnen van het oedeem te werken. Zowel beweging als lymfedrainage dus!
Lymfedrainage is een techniek waarbij heel subtiel de lymfevaten worden bewogen. Er is dus hulp van buiten af. De handen van de therapeut zorgen voor de beweging. Het overtollige vocht in de paardenbenen wordt zowel ‘aangezogen’ als (heel subtiel) naar boven gestuwd. Na de behandeling met MLD (manuele lymfedrainage) waren de benen aanmerkelijk dunner. In de ochtend, na een nacht op stal, waren de benen helaas weer dik.
Het is nu zes weken geleden. Beweging en lymfedrainage hebben hun werk gedaan. Wat nu nog rest is de mok, een chronische huidaandoening in de kootholte van de beide achterbenen. Dit was de plek waar de bacterie naar binnen kon. Mok komt veel voor bij paarden en alle middelen die op de markt zijn hebben hun werkzaamheid verloren. Best een probleem! Maar we zijn op de goede weg. Elke dag goed verzorgen met Calendula-zalf (je probeert eens wat) en goed schoon en droog houden. En …. de algemene weerstand opkrikken. Hoe?
Daarover misschien later weer.
